Granada

Net aangekomen in Granada en plots wordt ik omringd door hordes Amerikanen. De stad lijkt me heel mooi (heel koloniaal) maar de nicaraguaanse sfeer lijkt dan weer wat zoek. (Wat kan ik toch kritisch zijn.) Maarja, ik kom dan ook van Matagalpa waar ik een uitstekende tijd heb gehad. Een levendige stad tussen de bergen met een heerlijke hostel waar ik me kostelijk heb geamuseerd met Nick (Ierland, 33j, reeds 15maand onder weg), Stacey (Australië, 23j, 5maand) en Anette (Canada, +-40, 1maand). Met de laatste 2 ging ik de laatste dag naar een mini-chocolate-factory net buiten de stad waar we een spaanse rondleiding kregen. Dit zorgde achteraf voor geweldige hilariteit want allen hadden we totaal andere verhalen begrepen die achteraf gezien nergens op slaan. "Hij was toch op zoek naar paddestoelen toen hij cacao vond?" Helaas hierop geen antwoord op de site (Castillo de cacao).
Buiten deze lieverds was er plost ook een bende Amerikanen van het "peace korps" ofzo die allemaal wat overenthousiast waren. Met als gevolg dat het hostel bevolkt was met mensen van heel de wereld maar toch allemaal met engels als moedertaal...ik vind dit een beetje gek.
Nu ben ik vooral benieuwd hoe granada zal uitpakken en krijg ik zin in de zee... en eskimo-ijs... en meer maracujasap.........
Adios!