Utila

Mijn laatste twee dagen in El Salvador spendeerde ik in Somoto, een klein, erg kalm koloniaal dorp met enkel witte huisjes. Hier was ik nog steeds niet van Jason afgeraakt die nog 2 dagen te spenderen had tot zijn vlucht naar huis. Maar voor Somoto was dat eigenlijk best goed want er was geen hostel en het was erg rustig. Maar met z'n tweeën was het prima om naar het meer te wandelen en aan het verlaten zwembad te liggen en het dorp te verkennen. Daarna was ik dan eindelijk echt weer alleen op weg naar een stadje in Hondouras wat erg de moeite zou zijn. Maar na 4 verschillende chickenbuses kwam ik ergens terecht waar ik persoonlijk het geweldige totaal niet van inzag. Ik genoot er weliswaar van een rustig nachtje alleen maar een beetje in stress want mijn bankkaart werkte er niet en ik had amper dollars over om te wisselen. (In El Salvador is Amerikaanse dollars de currency.)
Na weer een hele dag op kippenbussen en stofwolken werd in Copan het geldprobleem gelukkig opgelost. Ook hier was er net als in Antwepen en Leon, Nicaragua een ViaVia bar uitgebaat door belgen. Komiek.
De volgende dag op de bus, 6uur 's ochtends herontmoette ik 2 Zweedse zusjes die ik kende uit Guatemala en met hen en een Hongaarse jongen mistten we de ferry naar Bay Islands. Op momenten als dit is het moet ik weggen wel erg aangenaam om niet alleen onderweg te zijn want in de kuststad La Ceiba was het werkelijk de tijd doden tot de volgende ochtend voor de volgende ferry. Met zijn vieren plus een Duitser die we op de boot leerden kennen checkten we dan maar meteen in in hetzelfde hotel om allemaal samen die middag al onze Open Water Divingcourse te beginnen. Ondertussen ben ik dus reeds een certificaat rijker en ik kon het niet laten om vandaag al te beginnen met de volgende opleiding: Advanced diving course! Vandaag ging ik dan ook voor het eerst tot 30 meter onder water! Woehoe. En uiteraard volbracht ik alle oefeningen met glans. Morgen ga ik op mijn eerste wrakduik en later een nachtduik. En dan is het weer tijd voor een feest voor mijn tweede volbrenging van een PADI-brevet!
Nu ga ik uit voor een Bay-islandsspecialiteit: baleadas, het goedkoopste en misschien wel beste eten te vinden hier.
Ohja, ondertussen vond ik een slaapzetel op couchsurfing voor New York, dus aldaar weer een nieuwe ervaring die op me ligt te wachten!
Zij die kunnen ademen onder water groeten u.
Ohja, mijn nieuwe buddy (je hebt altijd een buddy met duiken die je in nood helpt en ook voor meer plezier) is van Antwepen! Dit wisten we pas na 2 duiken met Engels praten, belachelijk. Maar leuk!
Ciao

El Salvador

Ik heb jullie weer eens wat voorgelogen, beste bloglezers! Dit zonder enige slechte wil, maar plannen worden hier in Amerika nu eenmaal in een vingerknip gewijzigd.
Ik ben weldegelijk in El Salvador beland, maar dit met een dag vertraging en absoluut niet alleen, maar namelijk met mijn geweldige Zuid-Afrikaanse vrienden en nog steeds een Australier. Van die jongens geraak je echt niet af.
Maar oh jawel, morgen is het ECHT zover, dan schud ik me werkelijk van iedereen los en ga ik weer alleen op verkenning! Of toch voor een dag of twee drie.
Doch ben ik erg blij met mijn gezelschap tot nu toe. Met zijn vieren gingen we van het geweldige lake Atitlan (ik had er wel weken kunnen doorbrengen) rechtstreeks naar de salvadoriaanse kust met zijn zwarte zand en golven waar menig surfer van gaat kwijlen. Helaas waren de golven zo hoog dat ik me direct realiseerde dat dit een hopeloze surfpoging zou opleveren dus heb ik mijn buitengewoon surftalent niet verder opgekrikt. Ondertussen denk ik erover om in Hondouras een andere sport te leren, namelijk duiken, gezien mijn huidige tijd en geldsituatie behoorlijk ruim zijn. Maar dat zijn mogelijkheden voor later.
Aan de kust heb ik uiteindelijk niets gedaan dan zonnecreme gesmeerd en gezwommen want ik smeltte er bijna weg.
Momenteel zit ik in de hoofdstad, San Salvador, en ik moet zeggen dat deze bijzonder gemakkelijk valt. Het lijkt rustig, veilig en , wat kan ik zeggen, behoorlijk. Er is namelijk niet erg veel te zien maar er is ook niks mis mee. En de temperatuur hier is perfect.
El Salvador doet me verder qua mensen, omgeving, bussen, prijzen en ja, eigenlijk alles, erg aan Nicaragua denken. Het leven is hier gemakkelijk.
Momenteel kijk ik er vooral naar uit om weer alleen wat te verkennen en nieuwe mensen te ontmoeten. Ook ben ik erg nieuwschierig naar Hondouras want iedereen beweert dat er daar niets te doen is op 2 plaatsen na, wat ik weiger te geloven! Weliswaar kan ik me niet voorstellen dat het erg anders is dan zijn buurlanden.
Een paar dagen nog en ik ben in mijn laatste nieuwe land. De tijd is echt voorbij gevlogen.

Guatemala

Gisterenavond afscheid genomen van mijn reispartner, na zo'n 3 weken. Morgen vertrek ik weer alleen naar de volgende bestemming, El Salvador, u raadde het misschien al, hoofdstad van San Salvador. Misschien aldaar aan de kust nog eens proberen surfen.
Nu ben ik aan Lago Atitlan, een erg mooi meer met een hippiedorp aan de rand. Nuja, eigenlijk valt het hippiegehalte nogal mee. Gisteren zijn ik en de jongens (sinds de watervallen van Semuc Champey reisden we met zijn vieren verder) gaan kayakken en ik zat erg in met Jason die extra hard moest peddelen op de terugweg wegens mijn gebrek aan armspieren. (We deelden samen een kayak.) Desondanks ben ik toch trots op mezelf want ik heb erg mijn best gedaan en toch anderhalf uur gepeddeld in totaal. Om daartussen van een 8meter hoge klif te springen. Wauw.
Ik ben momenteel niet echt in een schrijfbui, misschien omdat mijn hoofd vol snot zit, dus wordt het een korte blog. Ik vind vallingen in warm weer echt niet kunnen.
Guatemala is alleszins een geweldig land. En het eten is haast steeds erg goed geweest! Niet enkel rijst en bonen zoals ik verwacht had!
Tot over een maand, dan vertel ik misschien meer in real life!