Bali -> Lombok

Na een fantastische fietstocht tussen de rijstvelden rond Ubud moesten we ons vertrek een dag uitstellen wegens een fietsreparatie onderweg. De rest van de dag namiddag hebben we wat gezwommen en de rest ben ik al vergeten. Van Ubud planden we de volgende ochtend een vroege boot naar Nusa Lembogan, een eiland vlak bij Bali. We zochten er de goedkoopste kamer en wandelden tot het einde van de verharde weg voor een lunch bij de sympathieke Maria. Iedereen die bij Maria iets komt eten komt de volgende dag terug! We kregen info over o.a. de zeewierkwekerijen (ze eten het zelf niet, maar wordt geexporteerd naar Japan en Korea) en over de veranderingen van het eiland. We maakten van de gelegenheid gebruik bij haar een brommer te huren. Rebecca aan het stuur en ik achterop. Zo verkenden we het eiland en stopten voor een kokosnoot en een duik in het water bij mushroom bay. De volgende ochtend waren we zelf even "husslers" om extra volk te vinden voor een goedkopere snorkeltrip. We vonden 3 fransen als gezelschap op zoek naar manta rays! We zagen twee van deze anderhalve meter brede roggen en ze waren best eng als ze met hun bek open op ons toekwamen. Nochthans eten ze enkel plankton. Na deze toch wel erg coole ervaring zijn we wat verder bij een rif gedropt voor kleinere, kleurrijkere vissen. Een waar plezier. Doch bedacht ik hoe veel aangenamer duiken wel niet is. Ik moest tijdens het snorkelen golven trotseren en na elke ademhaling mijn snorkel weer leegblazen.
Terug op het vaste land gingen we met z'n vijven lunchen bij Maria waar we de eerste toeristen tegenkwamen die al op Kalimantan waren geweest. De duitser met zweedse vriendin van 1m85 waren erg lovend en deden me geloven dat het de omweg waard was. Hopelijk hebben ze gelijk, want het wordt een duur tripje naar Borneo.
De dag erop gingen we naar Gili Air, dicht bij lombok en het iets minder toeristische eiland dan Gili Trawangan. Nochthans ook hier al veel beachbars en magic mushrooms maar blijkbaar toch vrij kalm in verhouding tot Gili T. Ik vond het een prima verhouding tussen rust op de westkant en toerisme op de zuidkant, maar voor Becca was het net niet onbewoond genoeg. Ze had gelijk dat soms de muziek storend was, tgo de rust van de golven. Het zand was wel prachtig geel en de zee helder turqoise. Hier besloot ik dan maar mijn eerste duik te maken want het begon te kriebelen. Na een erg vlotte Refresh course 's ochtends was ik 's middags klaar voor zeeschildpadden (! groot en prachtig), kleine Maurenes, schorpioenvissen, kogelsvissen en meer.
Nu ben ik wat meer in de belgen en weinig actief want ik heb de beklimming van de 2de hoogste vulkaan van Indonesie met een steiging van 2000m op dag 1 aan me voorbij laten gaan. Rebecca waagde zich er wel aan en dus wacht ik in het lome bergdorp en maak wandelingen in de omgeving tussen de bamboe hutjes.
Groeten,
C

Java -> Bali

Jogjakarta, 4a.m. We moeten opstaan voor onze 'sunset tour' naar Borobudum. Een busje komt ons oppikken aan het hotel en brengt ons bij een grote Buddhistische tempel bij prachtig ochtendlicht. We lopen netjes met de richting van de klok mee zoals het hoort. ' s Middags zijn we op zoek gegaan naar een adresje dat we hadden gekregen voor een massage door blinden. Twee erg lieve blinde dames gaven ons een heilzame full body massage voor ongeveer 3 euro. Goed dus dat Rebecca de moed niet verloor tijdens de haast onmogelijke zoektocht naar het naam en bordloze gebouwtje! Later hadden we dan weer streetfood delight met fantastische gefrituurde pakketjes van zoal rijst, lente ui of banaan. Goe en vettig! Bij het schaduwpoppentheater in het museum 's avonds hielden we helaas amper onze ogen open vanwege de vroege ochtenden. Van een jetlag is er weliswaar haast geen sprake. Ondertussen zijn we al een paar dagen in Bali en dat doet deugd. De afstanden zijn hier veeeeel kleiner en het verkeer minder druk. Om van Jogja naar de vulkaan van Bromo te gaan hebben we zo'n 12u op de bus gezeten! Toen we aankwamen in Yoschi's Hotel was het al pikdonker. Om 3u 's ochtends moesten we al weer uit ons bed om tot de vulkaan te wandelen. De sterrenhemel was stralend en de tocht 2uur omhoog en erg stijl. Toen ik en Rebecca aankwamen bij het maanachtige grijze aslandschap rond de vulkaan begon het stilaan licht te worden. Net voor ons arriveerde een hele groep Indonesische toeristen op de brommer met wie ik uiteraard allemaal op de foto moest. Zelfs op de uberstijle trap bedekt met een dikke laag wegschuivende as wouden ze een foto met mij en mijn rode kop. Op de top waren erg weinig blanken, maar 2 van hen waren Gentenaren! Op de weg terug naar beneden konden we voor het eerst de omgeving zien van waar we waren! Hier in de bergen waren dennen en relatief frisse lucht (elke brommer die passeert verstoort dit aanzienlijk). Om 11a.m. vertrokken we weer met de bus richting Bali. Dit duurde weeral veel langer dan verwacht. Na een hevige discussie en erg veel verwarring bij toeristen en localen kregen we dan toch het vervoer van de ferry naar binnenland Bali zonder extra kosten. Communicatie was erg moeilijk die avond. We kwamen weer erg laat aan, dit keer in Lovina, Bali zodat we konden opstaan aan de kust. De zee was hier weliswaar geen groot succes, maar dat was eerder een geluk want we reizen onder hoog tempo! Becca zou liefst nog naar alle grote eilanden willen in deze ene reis! :) We zien wel hoe ver we geraken. Vooral de trip naar het Indonesische deel van Borneo wordt nog een huzarenstukje!
Dus. Diezelfde ochtend nog zijn we achterop twee gasten hun brommer gestapt met onze rugzak tussen hun benen naar Munduk, een plaatsje in de bergen, op aanraden van 2 nederlandse meisjes. In Munduk is er een zeer gevarieerde plantengroei. Cacao, mango's, bananan, koffie,... maar vooral: kruidnagel! Duizenden bomen met kruidnagels en plukkende mannen erin! Het is blijkbaar hun exportproduct. De rijst en koffie houden de Indonesiers voor zichzelf. Ze eten hier dan ook zelden eten met kruidnagel. Wel een dessert van zwarte rijst met palmsuiker en kokos. Lekker! Vandaag wouden we terug een brommer charteren richting rijstvelden die genominneerd zijn voor Unesco, maar deze keer ging het vervoer zoeken lang niet zo goed. Uiteindelijk hebben we een lift gevonden naar een plaats in de buurt van de rijstvelden, maar daar zaten we muurvast. We werden dus genoodzaakt rechtstreeks met onze dikke backpack naar Ubud te gaan. Het is hier nog steeds midden Bali en erg populair voor toeristen. We hebben al wat geshopt ('t was soms moeilijk voor mij :)) en veel apen en tempels gezien. Maar we doen wel goede slaapdeals heb ik de indruk want we krijgen steeds een veel goedkopere kamer als we het vragen in een deftig hotel, gewoon omdat de badkamer buiten is of het geen terras heeft. Met 2 zijn we voor 12euro per nacht, onbijt en welkomstdrink inclusief,  gesteld.
Morgen volgt alweer een drukke dag. Ik hoop dat we op Lombok even gaan uitblazen. Maar het is erg mooi en de mensen zijn echt erg vriendelijk. Ik voel me overal bijzonder op mijn gemak.
Er is al zo veel gepasseerd omdat het allemaal zo snel gaat dat ik al geen tijd meer vind voor de details :)
Veel warme groeten!

Jakarta & Yogyakarta

Beste vrienden,

ik ben nog maar een paar dagen in Indonesie (ik vind het trema niet) maar het lijkt of ik al lang weg ben van huis. Java lijkt dan ook in niets op thuis.
Maar eerst het begin.
Ik ontmoette Rebecca op de luchthaven van Zaventem alwaar we totaal onvoorbereid zouden beginnen aan ons avontuur. We kletsten haast tot in Qatar, onze overstap, alwaar ze me op de luchthaven van kop tot teen met parfum inspoten toen ik voor een geursample mijn pols uitstak. Dus al een geluk voor Rebecca zat er in vlucht twee een gangpad tussen onze plaatsen zodat ze niet moest slapen in een damp Paco Robane.
In Jakarta aangekomen bracht een taxi ons naar het adres van een couchsurfer. Duidelijk een gegoede familie. Ze hadden een chauffeur en zeker 3 auto's, een biljarttafel en flatscreen... We heddan besloten dat we niet langer dan 1 nacht in Jakarta zouden blijven wegens grote reisplannen en waren na een korte uitstap 's avonds in de stad ook erg blij met deze keuze.
We waren gaan wandelen in het oude stadsgedeelte met enkele Hollandse restanten in de vorm van gebouwen en een brug maar alles was erg aan het verkrotten. Het stonk er overal een beetje maar vooral langs de rivier als de pest. We waren er met een erg handig bussysteem geraakt (zoals de Transmillenium in Bogota) maar Don, onze host kwam ons ophalen na ons diner. Een warung (klein plastic bemeubeld restaurant) vonden we niet in de buurt dus aten we ondanks Rebecca's wantrouwen onze eerste maaltijd op straat. Een mobiel karretje met gasfles en wok, meerbepaald. Nasi Goreng. Dat verstonden we! De kippenkoppen hebben we aan ons voorbij laten gaan. 's Ochtends vroeg werden we door de chauffeur van Don naar het station gebracht voor een 8u durende treinrit naar Yogyakarta. Op het station werden we direct geholpen door Heru die Engels sprak. Hij kocht onze kaartjes en gaf ons zelfs brood voor op de trein. Hij was ongeloofelijk vriendelijk. Maar na 4uur met hem proberen praten (hij sprak traag en erg stil) was het wel genoeg geweest. Maar hoe wimpel je iemand af die zo vriendelijk is? Niet dus. Aangekomen in Yogyi stond zijn vrouw op ons te wachten. Heru werkt in Jakarta en komt slechts 1 keer per maand naar zijn vrouw en zijn 10maanden oude kindje! Enfin, wij moesten dus mee in de auto. En dan ons helpen zoeken naar een hotel. Hij was al zenuwachtiger dan wij dat we niets zouden vinden toen een paar hotelletjes volzet waren. Ik vond het op den duur vervelend om steeds achter hem aan te lopen en niet mijn eigen plan te kunnen trekken. Uiteindelijk is het natuurlijk in orde gekomen en hebben ik en Rebecca ons met de nodige  gewetensproblemen er onderuit gepraat om de volgende dag weer met hem af te spreken. Arme man!
 Ondertussen zijn de magen gevuld met vele noedels en pepers en zelfs ondefinieerbare ingewanden maar de stoelgang gaat nog goed :). We hebben hier het paleis van de sultan bezocht en een waterkasteel en een vogelmarkt en een zwembad ter afkoeling. Zalig! Morgen bezoeken we de Boedhistische tempels van Borobudur en gaan we richting Bromo vulkaan!
Ciao!

Een Nieuw Avontuur

Het is alweer anderhalf jaar geleden toen ik thuiskwam van 6 maanden Centraal-Amerika en grenslanden. De hoogste tijd dus om mijn eeuwig aanwezige reiskriebels terug tevreden te stellen. Dit keer bezoek ik een ander backpackersparadise: Zuidoost-Azië. Mijn lieve ex-studiegenoot en bezige bij Rebecca vroeg me of ze me de eerste maand mocht vergezellen. Ik liet haar de eerste bestemming kiezen en ze koos het dikste deel uit mijn Lonely Planet: Indonesië. We weten beiden nog niet echt waar deze reis ons zal brengen, maar overmorgen arriveren we in Jakarta waar een couchsurfer ons zal opwachten. Deze beloofde alvast veel tips voor een bezoek aan zijn land. Hopelijk kunnen we met zijn expertise eruit geraken welke van de 17508 eilanden die Indonesië rijk is we zullen bezoeken!
Ik probeer jullie via deze weg zoveel mogelijk op de hoogte te houden en wens jullie en mezelf het allerbeste!

Facts:
- Het zal in Jakarta dag en nacht 33°C zijn zonder regen en zonder wind.
- Ik boekte een vliegticket voor 2 oktober naar Singapore om wellicht vandaar naar Maleisië te reizen. Dit staat nog open voor verandering.
- Tussen 1 november en 1 december moet ik in Vietnam zijn vanwege mijn ondoordachte visumaanvraag.
- Ik heb 6 vaccinaties gekregen en mijn rugzak weegt momenteel 11kg.
Intrest:
- Zal ik mijn vriend Dimitri of kenissen van vorige reizen ontmoeten onderweg?

Liefs,
Chloé