zondag 9 september 2012

Jakarta & Yogyakarta

Beste vrienden,

ik ben nog maar een paar dagen in Indonesie (ik vind het trema niet) maar het lijkt of ik al lang weg ben van huis. Java lijkt dan ook in niets op thuis.
Maar eerst het begin.
Ik ontmoette Rebecca op de luchthaven van Zaventem alwaar we totaal onvoorbereid zouden beginnen aan ons avontuur. We kletsten haast tot in Qatar, onze overstap, alwaar ze me op de luchthaven van kop tot teen met parfum inspoten toen ik voor een geursample mijn pols uitstak. Dus al een geluk voor Rebecca zat er in vlucht twee een gangpad tussen onze plaatsen zodat ze niet moest slapen in een damp Paco Robane.
In Jakarta aangekomen bracht een taxi ons naar het adres van een couchsurfer. Duidelijk een gegoede familie. Ze hadden een chauffeur en zeker 3 auto's, een biljarttafel en flatscreen... We heddan besloten dat we niet langer dan 1 nacht in Jakarta zouden blijven wegens grote reisplannen en waren na een korte uitstap 's avonds in de stad ook erg blij met deze keuze.
We waren gaan wandelen in het oude stadsgedeelte met enkele Hollandse restanten in de vorm van gebouwen en een brug maar alles was erg aan het verkrotten. Het stonk er overal een beetje maar vooral langs de rivier als de pest. We waren er met een erg handig bussysteem geraakt (zoals de Transmillenium in Bogota) maar Don, onze host kwam ons ophalen na ons diner. Een warung (klein plastic bemeubeld restaurant) vonden we niet in de buurt dus aten we ondanks Rebecca's wantrouwen onze eerste maaltijd op straat. Een mobiel karretje met gasfles en wok, meerbepaald. Nasi Goreng. Dat verstonden we! De kippenkoppen hebben we aan ons voorbij laten gaan. 's Ochtends vroeg werden we door de chauffeur van Don naar het station gebracht voor een 8u durende treinrit naar Yogyakarta. Op het station werden we direct geholpen door Heru die Engels sprak. Hij kocht onze kaartjes en gaf ons zelfs brood voor op de trein. Hij was ongeloofelijk vriendelijk. Maar na 4uur met hem proberen praten (hij sprak traag en erg stil) was het wel genoeg geweest. Maar hoe wimpel je iemand af die zo vriendelijk is? Niet dus. Aangekomen in Yogyi stond zijn vrouw op ons te wachten. Heru werkt in Jakarta en komt slechts 1 keer per maand naar zijn vrouw en zijn 10maanden oude kindje! Enfin, wij moesten dus mee in de auto. En dan ons helpen zoeken naar een hotel. Hij was al zenuwachtiger dan wij dat we niets zouden vinden toen een paar hotelletjes volzet waren. Ik vond het op den duur vervelend om steeds achter hem aan te lopen en niet mijn eigen plan te kunnen trekken. Uiteindelijk is het natuurlijk in orde gekomen en hebben ik en Rebecca ons met de nodige  gewetensproblemen er onderuit gepraat om de volgende dag weer met hem af te spreken. Arme man!
 Ondertussen zijn de magen gevuld met vele noedels en pepers en zelfs ondefinieerbare ingewanden maar de stoelgang gaat nog goed :). We hebben hier het paleis van de sultan bezocht en een waterkasteel en een vogelmarkt en een zwembad ter afkoeling. Zalig! Morgen bezoeken we de Boedhistische tempels van Borobudur en gaan we richting Bromo vulkaan!
Ciao!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten