Bali -> Lombok

Na een fantastische fietstocht tussen de rijstvelden rond Ubud moesten we ons vertrek een dag uitstellen wegens een fietsreparatie onderweg. De rest van de dag namiddag hebben we wat gezwommen en de rest ben ik al vergeten. Van Ubud planden we de volgende ochtend een vroege boot naar Nusa Lembogan, een eiland vlak bij Bali. We zochten er de goedkoopste kamer en wandelden tot het einde van de verharde weg voor een lunch bij de sympathieke Maria. Iedereen die bij Maria iets komt eten komt de volgende dag terug! We kregen info over o.a. de zeewierkwekerijen (ze eten het zelf niet, maar wordt geexporteerd naar Japan en Korea) en over de veranderingen van het eiland. We maakten van de gelegenheid gebruik bij haar een brommer te huren. Rebecca aan het stuur en ik achterop. Zo verkenden we het eiland en stopten voor een kokosnoot en een duik in het water bij mushroom bay. De volgende ochtend waren we zelf even "husslers" om extra volk te vinden voor een goedkopere snorkeltrip. We vonden 3 fransen als gezelschap op zoek naar manta rays! We zagen twee van deze anderhalve meter brede roggen en ze waren best eng als ze met hun bek open op ons toekwamen. Nochthans eten ze enkel plankton. Na deze toch wel erg coole ervaring zijn we wat verder bij een rif gedropt voor kleinere, kleurrijkere vissen. Een waar plezier. Doch bedacht ik hoe veel aangenamer duiken wel niet is. Ik moest tijdens het snorkelen golven trotseren en na elke ademhaling mijn snorkel weer leegblazen.
Terug op het vaste land gingen we met z'n vijven lunchen bij Maria waar we de eerste toeristen tegenkwamen die al op Kalimantan waren geweest. De duitser met zweedse vriendin van 1m85 waren erg lovend en deden me geloven dat het de omweg waard was. Hopelijk hebben ze gelijk, want het wordt een duur tripje naar Borneo.
De dag erop gingen we naar Gili Air, dicht bij lombok en het iets minder toeristische eiland dan Gili Trawangan. Nochthans ook hier al veel beachbars en magic mushrooms maar blijkbaar toch vrij kalm in verhouding tot Gili T. Ik vond het een prima verhouding tussen rust op de westkant en toerisme op de zuidkant, maar voor Becca was het net niet onbewoond genoeg. Ze had gelijk dat soms de muziek storend was, tgo de rust van de golven. Het zand was wel prachtig geel en de zee helder turqoise. Hier besloot ik dan maar mijn eerste duik te maken want het begon te kriebelen. Na een erg vlotte Refresh course 's ochtends was ik 's middags klaar voor zeeschildpadden (! groot en prachtig), kleine Maurenes, schorpioenvissen, kogelsvissen en meer.
Nu ben ik wat meer in de belgen en weinig actief want ik heb de beklimming van de 2de hoogste vulkaan van Indonesie met een steiging van 2000m op dag 1 aan me voorbij laten gaan. Rebecca waagde zich er wel aan en dus wacht ik in het lome bergdorp en maak wandelingen in de omgeving tussen de bamboe hutjes.
Groeten,
C