donderdag 11 oktober 2012

Malay

Jezus! De Amerikanen kunnen nog wat leren van de grensovergangen hier. Een grens overgaan was nog nooit zo gemakkelijk. 's ochtends verliet ik Singapore in de gietende regen, de eerste tot nog toe, en na een uurtje ofzo stopte de bus, iedereen naar migratie, geen vragen, een stempel, op de volgende bus springen, weer iedereen eruit, geen vragen, een stempel en de volgende bus stond al weer klaar om ons naar een maleisisch busstation te voeren.
Toen ik rond de middag aankwam in Mersing was ik uiteraard te laat voor de laatste ferry naar Tioman, volgens een man in het busstation een van de mooiste eilanden ter wereld. De vraag is maar of hij er zelf ooit geweest is.. Ik trakteerde mezelf op een dure kamer (13euro) met airco, eigen badkamer, tv en superdikke matras. Een middagje in een niet onaangenaam maar oninteressant stadje werd zo toch fijn. Dit plus een voortreffelijke indische maaltijd voor 1,5euro.
De volgende middag kwam ik terecht op misschien wel het meest relaxte eiland waar ik al geweest ben. Ik stond ongeveer een kwartier te wachten aan een receptie voor er iemand kwam opdagen met een sleutel en verse lakens ( dormbed: 4euro). Er zat op ons gigantisch terras een Brits meisje me op te wachten en na veel getetter nam ze me mee naar de landingsbaan op het eiland om een vliegtuig recht boven ons hoofd te zien landen. De enige thrill die je op het eiland kan beleven.
De volgende dag op het strand leerde ik 2 Zweden en een Duitse kennen met wie ik de rest van mijn verblijf op Tioman sleet. We wandelden door de jungle naar nieuwe stranden en dorpen, zochten en vonden onze eigen mango's en kraakten zelfs zelf een kokosnoot met behulp van een hoeksteen en mijn zwitsers zakmes. Victorie! Zelfgevonden dingen smaken steeds het beste. 
Na 4 dagen van zwemmen, schaduwen (te heet voor de zon), jungletrekken en ongezien veel zweten besloot ik dat het tijd was om mijn nieuwe vrienden te verlaten en naar de stad te gaan. Na weer een dag reizen belandde ik gisteren in Melaka. Een super chill stadje met overheerlijk eten. Mijn dumplings als ontbijt waren eerlijk geweldig! De mensen in Maleisie spreken allemaal engels en zijn enorm vriendelijk. Vanmiddag kocht een vrouw verse mungbeankoeken voor me toen ik was aan het kijken naar het maak-proces. Ik moest ze van haar proberen! Verder ben ik na een museumbezoek nu op de hoogte van de geschiedenis van Maleisie sinds de kolonisatie ( eerst Portugal, dan Nederland, dan de Britten en laatst de jappen. De usuals laten we zeggen) en weet ik ook min of meer waarom de meerderheid Islam is.
Hoewel ik haast alles al gezien heb hier ga ik toch nog een nacht extra blijven. De sfeer is hier prima en de Brit die in de hostel werkt is heerlijk droog en correct. Blijkbaar is zijn Brits sarcasme wel niet voor iedereen verstaanbaar. Een Koreaanse jongen dacht blijkbaar ooit dat zijn dreiging om de jongens benen af te hakken als hij nog zoveel lawaai bleef maken 's nachts zeer serieus was en verdween met de stuipen op het lijf en een barslechte review op hostelbookers.com. Ik denk weliswaar niet dat een west-Europeaan dit ooit zou misinterpreteren. De man is zeer grappig.
Hierna wordt het KL (Kuala Lumpur) en dan ga ik de bergen in voor wat afkoeling. 't Is hier nog altijd HEET!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten