KL

Na nog een dag rondhangen in Melaka met een Brit (naar het maritiem museum geweest om te ontsnappen aan de hitte en 's avonds rondhangen in Chinatowns nightmarket) Ging ik naar de hoofdstad, Kuala Lumpur. Of kortweg KL. Mijn eerste impressie was niet de beste. Ik vond een hostel in chinatown en liep even rond in de buurt wegens hevige regen. Het was weinig interessant. De volgende dag was mijn idee over de stad al veel beter. 't Is niet erg bijzonder maar zeker niet verkeerd. Ik wandelde langs de koloniale gebouwen, de hoogste vlaggenstok ter wereld (onvoorstelbaar!:)), door Little India en in de nationale moskee. Om 13u had ik een vage facebookafspreek met mijn twee Zweden van Tioman en wonderbaarlijk genoeg vonden we elkaar snel terug in Sentral Market. Ze leerden me de gratis shuttlebussen kennen met razendsnel wifi en samen verkenden we de Golden Triangle, het moderne deel van de stad. Dit betekent erg veel shoppingmalls (incl. een met een rollercoaster erin) en de petronas twin towers. Het is altijd fijn om met oude bekende rond te wandelen. Je moet niet weer beginnen met de standaardvragen over het soort reis en het land van herkomst enzoverder. De volgende ochtend was mijn Duitse kamergenoot wat ziekjes dus ging ik er alleen op uit. Een interessant bezoek aan het museum voor Islamitische kunst volgde en een bezoek aan de Batu Caves. Dat zijn een aantal gigantische grotten met een gigantisch hindoestandbeeld, ooit een pelgrimplaats voor hindoes. Een kerel van iran sprak me er aan en vertelde me over Maleisie en zijn eigen land. Hij wou graag een eigen touroperator opstarten in Iran en vroeg me wat ik het belangrijkste vond om een land te bezoeken. Ik kwam uit bij cultuur, natuur en eten, in die volgorde. In Iran eten ze blijkbaar kebab :). De volgende dag ging ieder zijn eigen weg. Het Duitse meisje naar huis, de Zweden naar Vietnam en ik naar de Cameron Highlands. Altijd als ik in de bergen ben moet ik ergens denken aan Zwitserland of Oostenrijk. De hotels lijken vaak westers geinspireerd en de heuvels ken ik van daar. Natuurlijk als je beter kijkt is het bos en de natuur totaal anders. De palmen, de theeplantages, de jackfruits... alles is anders.
Vooral de theeplantages zijn een fantastisch zicht. Ik kan het niet uitleggen, ze zien er fantastisch uit!
In Cameron Highlands zijn erg veel wandelpaden doorheen de bergen. Maar 's avonds bleek dat iedereen in de dorm de volgende dag vertrok. De anderen die ik aansprak voor een wandeling hadden al een tour geboekt. Met mijn onhandigheid (en zelfs zonder) leek het me geen goed idee om alleen in de bossen en bergen te gaan trekken dus sloot ook ik me aan bij een tour naar een van de grootste bloemen ter wereld. De rafflesia werd bereikt door een stevige wandeling en was een cool doel. We dronken regenwater uit bamboestokken en probeerden de blowpipes uit. Nadat iedereen om de beurt met de bloem op de foto stond was het tijd voor lunch, een theefabriek en plantage, een vlindertuin met vooral coole insecten en een strawberry farm. Ik moet eerlijk zijn: die van Hoogstraten zijn beter.
De toer zelf was wel goed. De gids was heel eerlijk en vertelde ons over de corruptie in Maleisie en het verdwijnen van de bossen voor de groentenserres. Ook vertelde hij dat de kwaliteit van de thee erg verminderd is sinds deze niet meer met de hand wordt geplukt. Op de toer ontmoette ik gelukkig een Spanjaard die met me mee wou gaan wandelen de volgende dag, want toen we terug in de hostel aankwamen was er nog steeds niemand nieuw aangekomen.
Dat was voor vandaag. We wandelden 2uur op het modderigste pad tot nu toe, stijl omhoog onder en tussen takken en wortels, tot de top van de berg. De trek was erg leuk en de weg terug tussen de thee eerder rustiek.
Ondertussen heb ik de modder van mijn lijf geschrobt en nu doe ik lekker niets meer!