dinsdag 2 november 2010

isla de ometepe

Ik verondertsel dat als je je amuseert internet niet je eerste zorg is. Het blijkt al weer haast een week geleden dat ik hier iets schreef. Om verder te gaan over mijn surfervaringen, die waren erg verwarrend. Voor mij was er namelijk geen twijfel dat ik goofy (rechtervoet voor) ben zoals bij snowboarden, maar de derde dag (toen ik toch maar even voor een leraar had geopteerd) sprong ik plots regular (linkervoet vanvoor) op de plank! Conclusie van de leraar: ik ben een van die 2% switchers of zoeits, namelijk mensen die beide kunnen, maar dat maakt het alleen maar ingewikkelder want nu weet ik niet wat doen! Maar met wat geluk kom ik er wel uit op mijn volgende surfspot, waar die ook mag zijn. Na een paar dagen knoeien en chillen op het strand en in de zee verhuisde ik met Steve (US, Colorado), Resi (Oostenrijk) en Charlie (Fr) naar Isla Ometepe, een paradijslijk eiland in het grootste meer van centraal-Amerika bestaande uit twee vulkanen met daarop blauwe vogels, vele vlinders, apen en meer in het cloudforest. De klim op de vulkaan was eerst haast dodelijk vermoeiend maar na de nodige aanmoediging werd het enkel leuker om door de dichte jungle door modder over de rotsen te klimmen en onder boomstammen heen te wroeten. Enkel liaanslingeren ontbrak aan deze tocht. Onze bikini hadden we helaas voor niets mee want het was net te koud op de top voor een duik in het kratermeer. Maar geen zorg, want de volgende twee dagen werd dat ruimschoots goed gemaakt door luieren met stijve kuiten aan het prachtige meer, heerlijke water, uitzicht op de vulkaan, en rode zonsondergang, genietend van homemade coconuticecream. Iemand al jaloers? Onze laatste avond trokken we met onze fles rum naar een verjaardagsfeestje dat leek op een tienerfuif waarvoor we op straat waren uitgenodigd. De jarige bleek 1 jaar oud te zijn, maar ik verondertsel dat elke reden goed is om te feesten. Met Charlie probeerde ik mijn beste reggeatondancemoves boven te halen, maar ik vrees dat we nooit het niveau van de Nica's zullen evenaren. Zeker niet hoe de jongens zo serieus mogelijk hun machismo ten top voeren.
Maar nu is het alweer tijd voor een nieuw hoofdstuk, Costa Rica. Ik moet nog steeds mijn lonely planet uitpluizen om te weten wat ik hier wil doen. Ik had nu eenmaal veel te veel plezier op Ometepe om daar tijd voor te maken.
Adios!

2 opmerkingen:

  1. Ja, jaloers! :)
    Veel aandacht van de venten daar neem ik aan?
    Gegroet!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hoera hoera,
    klinkt als of je het heerlijk hebt
    geen tijd om te interneten of te lezen. have fun

    BeantwoordenVerwijderen