donderdag 26 oktober 2017

Caraïbische hitte

Cartagena is zowat de enige plaats in Colombia waar het toerisme altijd is blijven komen. Het historische centrum van deze stad is dan ook een ware koloniale parel, enkel zo overspoeld door toeristen dat het een klein museum lijkt.
De hitte valt hier als een natte deken om je heen. Onze tweede dag in Cartagena besloten we dus aan een Caraïbisch strand door te brengen op een half uur varen van de stad. Net op tijd waren we terug voor een cocktail op de oude stadsmuren bij zonsondergang.
Lekker uitgerust vertrokken we in het ochtendgloren naar Santa Marta. Van hieruit hadden we een tripje geboekt met een fruitboer naar zijn boerderij in de "sierra nevada de Santa Marta". We werden opgepikt door een taxi, dan achterop een brommer gezet en toen moesten we een kleine 2 uur wandelen doorheen oerwoud met natte voeten van het doorwaden van stroompjes.
Op de boerderij in de jungle wachtte ons heel veel eten, twee hangmatten en meerdere watervallen om in te baden. Jesus, boer en onze gids, was een geëngageerd en gepassioneerd man. Hij vertelde ons over de invloed van de gewezen cocaineplantages rond zijn gemeenschap en over het belang van natuur voor de mensheid. Hij had ook andere weetjes, zoals dat spanjaarden lui zijn, argentijnen onbeschoft (en die praten raar), belgen het knapste zijn en ook dat hij 5 kinderen heeft bij 5 verschillende vrouwen. Ook onze kokkin die mee was had 5 kinderen. Zij was een Venezolaanse die naar Colombia is gekomen om werk te zoeken zodat ze haar kinderen kan voeden. Ik hoop dat ze snel vast werk vind en dat de situatie in Venezuela zal verbeteren.



Nadat we 's nachts uit onze hangmat werden getilt beklommen we met Jesus een belachelijk stijl pad voor 1,5uur met 1 zaklamp om de zonsopgang over de bergketen te aanschouwen. Prachtig!


De volgende dag werden we vanuit Santa Marta wederom extreem vroeg uit ons bed gelicht om naar het meest noordelijke punt van Zuid-Amerika te trekken. We hobbelden urenlang in een jeep door de woestijn. Niet zomaar een woestijn, maar eentje vlak naast de zee! Het was een ongelooflijke trip die we helaas moesten delen met 2 super asociale spanjaarden die alles stom vonden buiten naakt zonnebaden en dito foto's nemen van elkaar. Wij genoten gelukkig wel van de frisse lucht, woestijnlandschappen, zee, duinen, pelikanen, flamingos en hangmatten als bed.



Gisteren hebben we onszelf nog een maal verwend met een dagje strand op playa cristal en een europese maaltijd om vandaag terug het binnenland in te trekken naar de koffieregio.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten