't Is nog eens warm

Na het verlaten van mijn haast nieuwe familie en overvloed aan aandacht in Mexico City ging ik alleen richting Guadalajara. De 2de hostel waar ik belandde (de eerste was compleet verlaten) was gevuld met wietwolken. De eigenaar hield niets van papieren bij, vroeg me zelf bij het uitchecken hoeveel nachten ik was gebleven, en rookte "splif" all day. De eerste vraag die me dan ook gesteld werd na een uitgebreid welkom (ook hier was ik eerst de enige gast) was of ik smoorde. "Ooooh, that's a shame", was zijn reactie op mijn negatieve antwoord. Maar weer had ik geluk want voor de terugkeer van hun Zuid-Afrikaanse vriend werd er de eerste avond meteen een bbq gegeven op het dakterras. Ik krijg trouwens overal in Mexico geweldig eten voorgeschoteld. In Queretaro bezocht ik een Zwitserse vriend die er in naar eigen zeggen (ja, echt waar) een rip-off van het belgische pain quotidien werkte als bakker waar ik echt gewéldige zwitserse koffiekoeken kreeg. Nu ben ik in Puerto Escondido en hier in de hostel verblijft een 50jarige engelsman wiens hobby koken is en hij maakt elke avond een geweldig diner voor iedereen die hongerig is. De busrit hiernaartoe was dan weer andere koek. 7uur door de bergen met haarspeldbochten en topes (drempels) terwijl de buschauffeur mijn geheugen opfriste wat vergeten 90's hits betreft was niet echt mijn eerste aanrader, maar tegelijkertijd was het landschap prachtig. Ik vraag me af hoe ik Nicaragua zal terugvinden. Het droogseizoen is namelijk sinds december begonnen en het is ongelooflijk hoe bruin het hier al is. Sommige plaatsen zijn haast woestijn of het groen wordt bedekt door stof. Ergens vind ik het dan ook interessant om terug te gaan naar Nicaragua, gewoon om het verschil in seizoen te zien. En natuurlijk omdat het een geweldig land is, nog steeds mijn favoriet, na Colombia.
In ieder geval is het een goed gegeven dat ik weer aan het strand ben. Na zowat anderhalve maand aan steden, waarvan een heel deel 'koud' (gegeven dat hier geen verwarming bestaat en ik amper warme kledij bij heb) plus een overdosis aan drukte en kerken, ben ik erg blij met de hitte en het verantwoord niets doen. Vandaag was ik dan ook op een erg mooi, goren strand wat ik niet verwacht had in een toeristische trekpleister als dit. Het was heerlijk. Nu kan ik tenminste terug wat kleur krijgen voor als ik terugkom naar la Belgique. Ik moet dan ook eerlijk zeggen dat ik niet echt ernaar uitkijk om terug te keren maar wel sinds mexico jullie allemaal mis. Het is erg leuk en ik ontmoet veel leuke mensen maar het is toch niet hetzelfde als echte vrienden of familie, mensen die ik door en door ken en andersom.
Ik hoop nu dan ook stiekem dat de italiaan van mexico city naar de ruïnes van palenque zal komen, misschien met turk Hakan, om weer verenigd te zijn en zodat hij me de verscholen wegen door het bos kan tonen en misschien wat paddestoelen plukken? Hechte banden zijn belangrijk, ik voel het meer en meer.
Ik zal nu wellicht een weekje aan de zee blijven en dan is het tijd voor piramides! Klinkt als een solid plan.
Veel liefs uit Puerto Escondido, 't leven is hier goed!