Hanoi

Mijn vorige bericht was nogal vluchtig, he? Ik probeer wat meer herinneringen op te halen.
Maar Zuid-Thailand was vooral goed om te feesten en te kateren op het strand, of duiken. In Phuket verbleef ik in de enige hostel aan het strand van Patong. De hostel was cool en ik werd meteen voorgesteld aan Engeland, Denemarken en Ierland. Een veel handiger introductie dan proberen namen te onthouden. Na de zogezegd beste Pad Thai ter wereld op de straatmarkt gingen de jongens een drankspel spelen en raakten we later iedereen kwijt op de hoofdstraat der toerisme. Om de meter word je er uitgenodigd voor een massage of een ping pong show> Zei die niet weten wat dat inhoud: houden zo! Tevens moet ik jullie teleurstellen: Ik ben niet of de aanbiedingen ingegaan. De verhalen van getuigen waren al obsceen genoeg. De volgende ochtend lag iedereen knock-out in zijn bed, maar ik was fris en monter om 9AM en vond wat gezelschap ven een Frans en Mexicaans meisje voor een strandbezoek en later een rit langs de verschillende beaches en viewpoints. (Het engels komt vanzelf, excuses hiervoor.) Na nog een avond als "Belgium" en een schoon compliment "Belgium, you are beautiful" (Klonk vond ik erg grappig) ging ik de volgende dag naar Bangkok.
Ik werd ziek in het begin van de busrit dus dat was een pretje, wetende dat ik 15uur onderweg zou zijn. Maar na 1 a 2 uur was ik gelukkig beter.
Bangkok zelf deed me erg weinig. Ik verbleef vlak bij Kao San Road, een supertoeristische straat met een enorme drukte en goedkope marchandise. Maar buiten dit toeristisch epicenter vond ik niet veel thais straatleven terug of andere authenticiteit. Ik bezocht wat tempels en at lekker eten maar wachtte verder gewoon mijn vlucht af. Ook probeerde ik Denemarken wat op te peppen want die had heimwee. Heimwee! Niemand had daar last van in Latijns-Amerika! Hier in Azie zijn er beduidend meer verse reizigers die niet weten waar ze mee besig zijn.
Vietnam is een heel ander verhaal. Hanoi is mijn favoriete stad tot nog toe. Ik deed niet anders dan ronddwalen in de drukke straten en mijn ogen de kost geven. Ik slenterde en slenterde rond met een Duits meisje en Franse jongen wiens blijdschap erg aantstekelijk was. Hij herinnerde me aan het geluk van waar we zijn en hoe je eigenlijk moet reizen. Gewoon je ogen de kost geven en genieten.
Het oude deel van Hanoi bestaat enkel uit laagbouw, oude frans-geinspireerde huizen en het leven speelt zich voornamelijk af op straat. De stoep is onbewandelbaar want is ofwel volgezet met kinderstoeltjes als cafeetjes of eetstalletjes, ofwel wordt deze gebruikt als parkeerplaats voor scooters. (Erg Veel Scooters!)
Het mausoleum kon ik helaas niet bezoeken want Ho Chi Mings lichaam is op verlof naar Rusland voor herbalseming.
Na 3 dagen Hanoi ben ik nu in Sapa in de noordelijke bergen. De kledij van de bergvolkeren is prachtig en de temperatuur is heerlijk fris (hoe heerlijk is een warme douche?!) en gisteren werd ik uitgenodigd door Ming (Hong Kong) en 3 anderen om door de bergen te gaan rijden met de scooter. En ja jongens: Chloe bereed haar eerste gemotoriseerde voertuig ooit! En het was fantastisch! De bergen zijn wondermooi!
Helaas wou ik vandaag gaan wandelen in de omgeving door de rijstvelden maar er hangt een erg dikke mist. In het dorp zie je al amper waar je bent. Maar stiekem ga ik hiervan profiteren en genieten van een dagje lezen, babbelen, eten en koffie drinken. Soms moet het niet meer zijn.